Średniowieczny klasztor Santa Maria de Alcobaça znajduje się w centralnej części miasta Alcobaça. Miasto otrzymało taką nazwę na cześć rzek Alcoa i Basu, na zbiegu których się znajduje.

Klasztor został założony przez pierwszego króla Portugalii Afonso Энрикеш, w 1153 roku. Kościół i klasztor były najbardziej pierwszymi budynkami w Portugalii, zbudowany w stylu gotyckim, i są ważnymi zabytkami z epoki średniowiecza. W 1989 roku UNESCO wniosła klasztor Santa Maria de Alcobaça na listę Światowego dziedzictwa unesco.

Klasztor był jednym z pierwszych świątyń zakonu cystersów w Portugalii i został zbudowany za panowania króla Portugalii Afonso Энрикеше na cześć jego zwycięstwa nad papieżem. Budowa klasztoru było częścią strategii króla, który chciał wzmocnić swój autorytet w nowo utworzonej imperium i promowania kolonizacji ziem, niedawno podbitych u maurów.

W momencie budowy klasztoru, w 1178 roku, mnisi z zakonu cystersów byli już w mieście od ponad 25 lat. Cały czas mieszkali w drewnianych domach, a do klasztoru przeniósł się w roku 1223. Kościół został ukończony znacznie później i jest największym kościołem w Portugalii. Ostatni akcent w tym zespole – zadaszony galeria Силенсиу (galeria Ciszy) w stylu gotyckim, który został zbudowany w XIII wieku.

Biblioteka w Alcobaça jest uważana za jedną z największych bibliotek w średniowieczu w Portugalii. W 1810 roku, podczas inwazji francuskiej wielu książek zostały skradzione. Pozostała część książek dziś jest przechowywany w bibliotece Narodowej w Lizbonie.

W okresie panowania króla Manuela I dobudowano piętro nad zadaszonym pasażem Силенсиу i zakrystia zbudowana w stylu manuelińskim. Klasztor został jeszcze bardziej rozbudowany w XVIII wieku budową nowej zadaszonym galerii i wież kościoła, został zaktualizowany fasada w duchu baroku. Wewnątrz kościoła znajdują się groby Don Pedro i i Hiszpanie Инеш de Castro, wykonane w stylu gotyckim, i są wspaniałymi przykładami sztuki Portugalii XIV wieku.