Kompleks grobowy sułtana Аскебе Moschee znajduje się wewnątrz twierdzy Alanyi, zaledwie sto metrów od meczetu Sulejmana. Został wzniesiony w 1230 roku na polecenie Аскебе Moschee – pierwszego komendanta twierdzy w sultan Aladyna Кейкубате I. kompleks został Wykonany z kamienia, a kopuła i wewnętrzne ściany pokryte są cegłą. Budynek ma formę kwadratu, składało się z dwóch pomieszczeń – bezpośrednio grobowiec sułtana Аскебе Moschee i месджита. W krypcie znajduje się długa grób.

Tutaj znajdują się trzy groby. Najprawdopodobniej, apsyda месджита wcześniej była pokryta фаянсом. Na nim znajduje się obraz z napisem, w którym czytamy: "Tylko Bóg wie zwycięzców nieba i ziemi. W domu dla совершений modlitwy do Boga budują tylko ci, którzy prawdziwie wierzą w Niego i w ofensywie interesu dnia. Budynek wybudowany w 1230 roku, w czasach panowania potrzebuje przychylności Boga wielkiego sułtana Alladyna, jego biednym niewolnikiem Аскебе". Na postumencie, w odległości kilku metrów od месджита, znajduje się minaret, który ma cylindryczny kształt, wykonany z cegły. Do obecnych czasów dotarła tylko część minaretu przed balkon.

Jeszcze w skale, na której znajduje się grobowiec, wyżłobione trzy dodatkowe starożytne grobowce, długość każdej z nich wynosi dwa metry. Z zachowanych źródeł wiadomo, że były one używane w późniejszych czasach jako magazyny wody.

Swoistym symbolem kompleksu są rozstawione w salonach i w ogrodzie naczynia do popiołu. Te naczynia w swojej większej części są produktami pochodzenia miejscowego, które miały rozpowszechnianie w киликийском regionie. Wykonane zostały z wapienia i związane z погребальной ceremonią. Doskonale zdając sobie sprawę, jak ciężko jest zrobić grób w skalistym terenie, mieszkańcy zmuszeni byli palić ciała zmarłych, a popiół umieszczać w specjalnych pojemnikach, wykonanych z wapienia, którego było bardzo dużo w tej okolicy. Mówią, oni wierzyli w to, że spalanie zmarłego powinno było przynieść jego bliskich nieśmiertelność i jednocześnie świadczyło o szacunku dla zmarłego. Naczynia zostały wykonane w różnych rozmiarach i należały w dużej mierze do rzymskiego i administrację okresy. Kształt naczynia przypomina sarkofag, a pokrywa przypomina siodło.